Canavar Kesifte !

Valencia’dan çıkıyoruz. Pamuk gibiyiz yeminle. Duşumuzu aldık, kıyafetlerimizi yıkadık mis gibi olduk. Açıkçası kampta uyumak hostelde uyumaktan çok daha konforlu gelmeye başladı bana. 3.5 cm kalınlığındaki mat nasıl daha konforlu oluyor onu da anlayabilmiş değilim.
Fazla duraksamadan kendimizi şehrin dışına atıyoruz. Hostelden çıkmadan evvel kabaca bir rota belirledik kendimize. Deniz kıyısından gitmeye devam edersek yolu uzatacağız. Önümüzde ufak bir burun var. Bu burunu dolanmak yerine ufak dağları aşmak daha cazip bir fikir olduğuna karar verip güneye doğru yol alacağız.  O gün hiç acıkmadan 60 km yol aldık. Bir süper marketten alış-veriş yapıp yola devam ettik. Önümüzde sağlam bir tırmanış bizi bekliyor.

Continue reading →

Bugün düne nazaran daha rahat bir uyku çektik. Yine erkenden ayaklandık. Hava aydınlanmaya başlarken çadırları toplayıp müsli ile kahvaltı faslına geçmiştik bile… Dün ”burada milletin işi ne rahat rahat kamp atarız” demiştim Gürkan’a. O da ”sabah saatlerinde millet köpeğini dolaştıyor olabilir buralarda” demişti. Tecrübe konuşuyor tabii, aynen hava aydınlandığında millet köpeğini dolaştırmaya çıkmıştı :) Bir kaç kişiye selam verip yola çıkıyoruz. Continue reading →

İspanya’da ilk kamp deneyimimiz hiç de konforlu olmadı… Gece boyu trenler geçmeye devam etti. Tren sesleri tamam bir de yer de titriyor arkadaş :) Saat 3 gibi tam tren seferleri kesilmişti ki demir yolu bakım ekiplerinin gürültüsü paramparça olmuş uykumla ilişkiye girmeye devam ettiler… Gürkan horul horul uyuduğunu söylüyor… Yahu gece boyu 15 dk ile 30 dk arası değişen aralıklarla 20 metre ötemizden sürekli trenler geçti nasıl uyudun arkadaş? Uzun süredir yolda olmanın getirdiği deneyimler olsa gerek…

Neyse, ”sabah erkenden yola koyulmak için uyandık” diyeceğim ama bu erken ya da sabah falan değil. Daha şafak sökmedi arkadaş :) Evet saat 07:15 fakat etraf zifiri karanlık… Ha durumdan şikayetçi falan değilim, zaten gece boyu uyuyamamışım artık çadırda durmanın da bir alemi yok. Çimento fabrikasından süzülen ışıklar sayesinde zorlanmadan çadırlarımızı topladık. Continue reading →

Yazmayalı epey uzun zaman oldu. Uzun süre yazmaya pek zamanım olmadı, zamanım olduğunda da içimden pek yazmak gelmedi. Neyse gün bugünmüş. Fas/ Tan-Tan şehrinde kaldığımız otelin kapısındaki masadan açılışı yapıyorum… Gün geldi çattı. Yaklaşık 2 aylık hazırlık sürecinden sonra Özlem sağ olsun beni otobüs terminaline bıraktı ve ufak bir vedalaşma ile seyahate başlamış olduk. İzmir’den otobüse binip İstanbul’a geçtim. , Bisiklet Gezgini‘ne geçip Alex ve Seçil’in benim için ayarlamış olduğu bisiklet kolisini aldım. Bisikletimin ön bagajında son anda çıkan bir sorundan dolayı bagajı yenilemem gerekmişti. İzmir’de aynı bagajı temin edememiştim. Continue reading →